Naseljavanje Jevreja u Kikindi i okolini u prvoj polovini XIX veka

Abstract

Veliko kikindski dištrikt (1774 -1876) uspostavljen je Poveljom austrijske carice Marije Terezije od 12. novembra 1774. godine. On je obuhvatao deset srpskih naselja u severnom Banatu, koja su graničari sredinom XVIII veka naselili prilikom koloniziranja ovog područja. Sedamdesetih godina XVIII veka slobodan život nekadašnjih graničarskih porodica postao je ugrožen ukidanjem Banatske zemaljske milicije i provincijalizovanjem Banata. Na zahteve Srba, uspostavljen je Dištrikt kao privilegovani srpski samoupravni okrug, koji je zaštitio svoje žitelje od neposrednog feudalnog ugnjetavanja. Jevrejima je nastanjivanje u Dištriktu bilo zabranjeno. Ova zabrana ostala je na snazi sve do nove carske povelje Franca I, od 1. avgusta 1817. godine, kada je ublažena. U radu su navedeni spiskovi Jevreja iz tog kraja.

The Muniment of the Austrian Empress Maria Theresa of November 12, 1774, established the "Veliko kikindski dištrikt" (Great Kikinda District) from 1774 to 1876. It included ten Serb settlements in northern Banat, which were settled by border guards in the mid-eighteenth century when colonizing the area. In the 1970s, the free life of former frontier families became threatened by the abolition of the "Banatska zemaljska milicija" and the change of Banat status to the province. At the request of the Serbs, the District was established as a privileged Serb self-governing district, protecting its inhabitants from direct feudal oppression. Jews were interdicted from settling in the District. This interdiction remained in force until the new imperial charter of Franz I, from August 1, 1817, when it was eased. Lists of Jews from the area are listed in the paper.