O tumačenju Svetoga Pisma

Abstract

Rabin dr Joseph Leopold Deutsch konstatuje da tumačenje Svetoga pisma u jevrejskom svetu oduvek spada u domen religiozne javne službe. Tumačenje Svetog pisma ima dvostruki cilj - upoznavanje publike sa sadržajem Svetog pisma i podsticanje i jačanje osećanja dužnosti prema Bogu i ljudima. Dr Deutsch objašnjava nekoliko istorijskih momenata koji su doveli do potrebe tumačenja Svetog pisma - 70-godišnji život Jevreja u Vavilonu kada su potpuno zaboravili svoj hebrejski jezik i pojednostavljeni prevod Svetog pisma na aramejski jezik. Kada je poznavanje Biblije i njenog jezika postalo javno dostupno, Jevreji se više nisu zadovoljavali sa uprošćenim prevodom nego su tražili način kako da se još bolje upoznaju sa najvažnijim religioznim i etičkim temama. Kao rezultat ove težnje nastale su škole (Bet ha-midraš) u kojima se poučavala Biblija i analizirao sadržaj i jezik Svetoga pisma. O svakoj pojedinoj reči duboko se razmišljalo i raspravljalo pa se vremenom formirao Midraš a zatim Mišna i Talmud. Ova literatura je vredna divljenja jer osim toga što sadrži mnogo duha i znanja, jedinstvena je zbog okolnosti da je stvarana tokom najtežih progona i neljudske torture i mučenja jevrejskog naroda. Dr Deutsch navodi četiri načina razjašnjavanja i tumačenja Svetog Pisma za koje se koristi akronim Pardes: 1) Pšat - tumačenje teksta Biblije prema doslovnom značenju; 2) Remez - tekst Biblije u odnosu sa izvesnim biblijskim događajima koji se iz teksta naslućuju; 3) Draš - slobodno razvijanje i dodavanje misli u tekst Svetoga pisma i 4) Sod - prikazivanje nebeskih i metafizičkih tajni koje su nagoveštavanje u biblijskom tekstu. Kako bi pojasnio proces tumačenja na osnovu Pardesa, dr Deutsch analizira nekoliko poznatih biblijskih tekstova i zaključuje da se Sveto pismo može razumeti samo ako se temeljno izučava.

Rabbi Dr. Joseph Leopold Deutsch states that the interpretation of the Holy Scriptures in the Jewish world has always belonged to the domain of religious public service. The interpretation of the Holy Scriptures has a double goal - to introduce the audience to the content of the Holy Scriptures and to encourage and strengthen the sense of duty towards God and people. Dr. Deutsch explains several historical moments that led to the need to interpret the Scriptures - the 70-year life of the Jews in Babylon when they completely forgot their Hebrew language and the simplified translation of the Scriptures into Aramaic. When knowledge of the Bible and its language became publicly available, Jews were no longer content with a simplified translation but sought a way to become even more familiar with the most important religious and ethical topics. As a result of this aspiration, schools (Beth ha-midrash) were established in which the Bible was taught and the content and language of the Scriptures were analyzed. Every single word was deeply thought about and discussed, so in time the Midrash was formed, and then the Mishnah and the Talmud. This literature is admirable because, in addition to containing a lot of spirit and knowledge, it is unique due to the fact that it was created during the most severe persecutions and inhuman torture of the Jewish people. Dr. Deutsch lists four ways of clarifying and interpreting the Holy Scriptures for which the acronym Pardes is used: 1) Peshat - interpretation of the text of the Bible according to the literal meaning; 2) Remez - the text of the Bible in relation to certain biblical events that are inferred from the text; 3) Derash - free development and addition of thoughts to the text of the Holy Scriptures and 4) Sod - presentation of heavenly and metaphysical mysteries which are hints in the biblical text. To clarify the process of interpretation based on Pardes, Dr. Deutsch analyzes several well-known biblical texts and concludes that Scripture can only be understood if it is thoroughly studied.