Učešće Jevreja u Crvenoj armiji: Jevreji generali i heroji Sovjetskog Saveza

Abstract

Jevreji u Rusiji su predstavljali veliku religijsku dijasporu. Na ogromnim teritorijama ruske imperije u jednom trenutku živjela je najveća populacija Jevreja u svijetu. Prisustvo Jevreja u evropskom dijelu Rusije može se pratiti od 7. do 14. vijeka. Dokazi o prisustvu jevrejskog naroda u moskovskoj Rusiji prvi put su dokumentovani u hronikama iz 1471. godine. Krajem 19. i početkom 20. vijeka Rusko carstvo je imalo ne samo najveću jevrejsku populaciju na svijetu, već i većinu svjetskih Jevreja koji su živjeli unutar njenih granica. Godine 1897. (prema popisu) ukupnu jevrejsku populaciju činilo je 5.189.401 osoba oba pola, odnosno 4,13% od ukupnog stanovništva. Najveća grupa među ruskim Jevrejima su Aškenazi, ali zajednica uključuje značajan broj i drugih grupa iz jevrejske dijaspore: Gorske Jevreje, Sefarde, Krimske Jevreje, Karaite, Buharske Jevreje i Gruzijske Jevreje.

Jews in Russia represented a large religious diaspora. At one time, the largest population of Jews in the world lived in the huge territories of the Russian Empire. The presence of Jews in the European part of Russia can be traced from the 7th to the 14th century. Evidence of the presence of the Jewish people in Moscow Russia was first documented in the 1471 chronicles. At the end of the 19th and the beginning of the 20th century, the Russian Empire had not only the largest Jewish population in the world but also the majority of the world's Jews who lived within its borders. In 1897 (according to the census), the total Jewish population consisted of 5,189,401 people of both genders or 4.13% of the total population. The largest group of Russian Jews is the Ashkenazi, but the community includes a significant number of other groups from the Jewish diaspora: Mountain Jews, Sephardim, Crimean Jews, Karaites, Bukhara Jews, and Georgian Jews.