The Pijade brothers and the “Serbian Renaissance”

Abstract

In 1907, David S. Pijade (1881-1942), a young poet, writer, and translator of Sephardic Jewish origin from Belgrade, published a lengthy text entitled “Serbian Renaissance” in the cultural review "Pregled", founded and edited by him and Velimir Rajić. Pijade composed the text himself to introduce a Serbian audience to novel ideas, opening a series in what would prove to be an innovative literary and artistic, albeit short-lived, journal. The essay “Serbian Renaissance” can be understood as a wake-up-call that Pijade addressed to his future readers, young Serbian intellectuals, in whom he hoped to awaken an appreciation for the autochthone Serbian folk culture and artistic heritage, and thus arouse their national pride. Pijade, referring to himself as a native Serb, opened by criticizing the so-called city intelligentsia who, according to him, spoil the natural ingenuity and creativity of the simple folk.

Godine 1907. David S. Pijade (1881-1942), mladi pesnik, pisac i prevodilac sefardskog jevrejskog porekla iz Beograda, objavio je opširni tekst pod naslovom „Srpska renesansa” u časopisu za kulturu „Pregled”, čiji je osnivač i urednik Velimir Rajić. Pijade je sam komponovao tekst kako bi srpsku publiku upoznao sa romanesknim idejama, otvarajući seriju u nečemu što će se pokazati kao inovativan književno-umetnički, iako kratkotrajan časopis. Esej „Srpska renesansa” može se shvatiti kao uzbuna koju je Pijade uputio svojim budućim čitaocima, mladim srpskim intelektualcima, u kojima se nadao da će probuditi poštovanje prema autohtonoj srpskoj narodnoj kulturi i umetničkom nasleđu i na taj način pobuditi njihov nacionalni ponos. Pijade je, nazivajući sebe starosedeocem Srbinom, započeo kritiku takozvane gradske inteligencije koja, po njemu, kvari prirodnu domišljatost i kreativnost prostog naroda.